Yazıya bir hikaye ile başlamak uygun olur zannedersem. Hikayemiz çok soğuk geçmekte olan kış gecelerinde soğuktan donup ölmemek için kirpilerin sağlamaya çalıştıkları dengeyi anlatmaktadır.
Soğuk kış geceleri en çok kirpileri etkilemiştir, onların kalın kürkleri yoktur, bütün bunlar yetmezmiş gibi birbirlerine sokulup ısınmalarına mani olan dikenlere de sahiptirler. Kirpi meclisi toplanır ve kışı geçirmek için birbirlerine daha yakın olmaya karar verirler. Yaklaştıkça canları acımakta, uzaklaştıkça donup ölmektedirler. Uzun uğraşlar sonucunda bir dengeye kavuşurlar; İNCİTMEYECEK KADAR YAKIN, ÜŞÜMEYECEK KADAR UZAK…
Kaygılı bağlanan insanlar için sevdikleriyle yakın, iç içe olmak çok önemlidir. Sevildiklerine ancak; sevgililerine ulaşabildiklerinde, temas edebildiklerinde ve seni seviyorum, benim için özel ve değerlisin sözlerini ihtiyaç hissettiklerinde duyabildikleri zaman inanırlar. Onlar için aşklarının hayatta kalmasının yegâne şartı yakınlıktır, AMA NE KADAR?
Kaçıngan bağlanan insanların ise birincil ihtiyaçları ilişkilerindeki mesafenin korunmasıdır. Fazla yakınlığı özgürlüklerinin kısıtlaması, tabir-i caizse işgal ediliyormuş gibi deneyimlerler. Sevgililerine karışık mesajlar verirler bazen yakınlığı arzularken, bazen de kolayca uzaklaşabilirler ve bu onlar için çok normaldir. Onlar için aşklarının hayatta kalmasının şartı ise kendilerinin ayarladıkları uzaklıktır, AMA NE KADAR?
Kaygılı ve kaçınganın dansı tam da burada başlar ilişkinin çok güzel geçen ilk aylarından sonra yavaş yavaş her ikisinin de bilinçdışı ihtiyaçları devreye girer. Kaygılı bu yakınlığı arttırarak ilişkiyi garantiye almak isterken, kaçıngan ise bazen yakınlaşıp bazen uzaklaşarak kendi belirlediği mesafeyi koruyarak ilişkiyi ayakta tutmaya çalışır. Dışarıdan bakıldığında bazen birinin kaçıp diğerinin kovaladığı bazen de tam tersinin olduğu bir dans sergilerler.
Bu dans onların ilişkilerinin mevsiminin kışa döndüğünün alametidir. Maalesef çoğunlukla bu aşk kışı atlatamaz. Farkında olmadıkları ve kirpilerden öğrenmeleri gereken şey canları biraz yandığında denemekten vazgeçmemektir. Kaygılı, sevgilisinin uzaklaşma ihtiyacını TERK EDİLME, Kaçıngan ise sevgilisinin yakınlaşma ihtiyacını İŞGAL olarak algılamayıp biraz sabretseler onlar için hep bir umut vardır.
Bilmiyorlar ki; KIŞIN SONU BAHAR’dır.
Sağlıcakla kalın…
Hasan DURAN
Uzman Klinik Psikolog (Samsun Psikolog)
1 Comment